بازی حق کودک است. وظیفه اصلی هر کودک بازی است. کودک برای شناخت دنیای اطراف خویش از ابزار بازی استفاده میکند. وقتی که او بارها و بارها وسیلهای را میچرخاند و با انگشتانش آنرا لمس کرده و نگاه میکند، حتی اگر به نظر بیاید کاری نمیکند در واقع در حال کشف دنیای اطراف خویش است. مهم نیست که لباس یا بدنش را کثیف کرده و بچه نامرتبی به نظر می رسد…گاهی اجازه دهیم کودکان کثیف باشند.
بازی حق کودک است لطفا این حق را با اجبار و فشار برای یادگیری و آموزش از کودک نگیریم.
یادمان باشد مسابقه دانش و مهارت بین بچههایمان نگذاریم. این مسابقات باعث فشار به کودک و خارج شدن او از روال طبیعی خود برای بازی و شناخت دنیای پیرامونش میشود. برای آموزش مستقیم به کودک زمان هست. اجازه دهید تا کودک بازی کند و دنیا را از طریق بازی بیاموزد.
هر چیزی که برای کودک خوشایند باشد با آن درگیر خواهد شد و از آن خواهد آموخت و شادی کسب خواهد کرد. شادی را با فشار به کودک از او نگیریم. مهم نیست که برادرزاده تان چند شعر بلند را با زیبایی تمام میخواند یا فرزند دوستتان در تمام کردن یک فعالیت، استاد است . بچه ها قابل مقایسه با هم نیستند. لطفا وارد مسابقات این چنینی نشوید و فشار بیش از حد به بچه ها وارد نکنید. بازی حق کودک است.