به نفر اول تصویری از یک خانه بدهید. حالا این فرد باید با کلمات طوری آن را توصیف کند که نفر بعدی نقاشی آنچه شنیده است را با بیشترین شباهت ترسیم کند. نفر دوم (ترسیم کننده نقاشی) اجازه پرسیدن هیچ سوالی را ندارد و تنها باید آنچه را می شنود ترسیم کند. برای مثال فرد اول توضیح می دهد که یک مربع بزرگ در پایین کاغذ می بینم. با دو سانت اختلاف از سطح پایینی کاغذ. این مربع حدودا ۱۰ در ۱۰ است و در وسط و پایین کاغذ قرار گرفته. در بالای این مربع دو مستطیل کوچک نزدیک به لبه بالایی مربع قرار داد و ….
حالا فرد دوم آنچه را می شنود ترسیم می کند. نکته مهم این است که ما بر اساس تصوراتمان و آنچه می شنویم ممکن است چیزهای مختلفی در ذهنمان ترسیم شود که در هنگام کشیدن ما را دچار انحراف از موضوع اصلی کند. بنابراین هر چه توضیحات نفر دیگر دقیق تر باشد ما را به سمت ترسیم بهتر هدایت می کند. ده دقیقه زمان برای ترسیم کافی است. می تواند بازی به همین جا خاتمه پیدا کند. یعنی نقاشی کشیده شده و تصویر را در کنار هم بگذاریم تا دو نفر درباره نتیجه کارشان و آنچه تصور می کردند با هم گفتگو کنند. میتوان مرحله دیگری نیز به بازی اضافه کرد. در این صورت پس از اتمام بازی، نقاشی کشیده شده را به فردی که تصویر را در دست داشت می دهیم. در این مرحله فرد توصیف کننده چون نقاشی کشیده شده را می بیند میتواند درکی از تاثیر نوع گفتار و انتخاب کلماتش در دیگران داشته باشد و میتواند مجددا طوری تصویر را توصیف کند که فرد دوم عملکرد بهتری داشته باشد. ده دقیقه دیگر بازی ادامه پیدا میکند. سپس نقاشیها با هم مقایسه می شوند. میتوان از فرد دوم پرسید که به نظرت چه تصویری در دست نفر اول است.
نکته:
هر گونه اشاره مستقیم به تصویر یا ویژگیهای اصلی آن خطا محسوب می شود.
می توان چند گروه داشت و همزمان بازی را با هم آغاز کرده و در نهایت کار مقایسه بین تصاویر و شباهت بیشتر تصاویر با نقاشیها را با هم انجام داد.
این بازی میتواند با حضور بزرگسالان خانواده انجام شود.
شباهتهایی که باید در بازی نقاشی مشارکتی مورد توجه قرار بگیرد شامل شباهت به تصویر اصلی، مکان و اندازه، جهت و جزییات تصویر میباشد.