یادگیری عادات خواب-چیزی که نوزاد شما در کل زندگیش از آن استفاده خواهد کرد-از همان ماههای اول زندگی با یاد دادن چگونگی به خواب رفتن اتفاق می افتد. از آنجا که کودک شما در ابتدای مسیر خود است توجه به موارد مطرح شده زیر به شما کمک میکند تا عادات خواب خوبی در کودک خود از همان ابتدا پایه ریزی کنید.
یادمان باشد که هیچ دو کودکی شبیه به هم نیستند. بنابراین حتی اطلاعات کافی شما درباره فرزند اولتان درباره فرزند دومتان صدق نمیکند. تفکر درباره سوالات زیر به شما کمک میکند که این اطلاعات را درباره کودک خود به کار ببرید.دانش درباره این سوالات به شما کمک بیشتری درباره خواب کودکتان خواهد کرد.
آیا تا بحال متوجه الگو یا روال خاصی در خواب کودکتان شدهاید؟ اگر بله ان الگوها چه هستند؟ گاهی کودکان درست پیش از به خواب رفتن بشدت بد قلق شده و یا گریه میکنند و برای بغل شدن جیغ میکشند. اما بعد از مدتی ناگهان به خواب رفته و همه چیز در سکوت فرو می رود. چه روال های دیگری در کودکتان دیده اید. تفکر درباره الگوی خاص کودکتان به شما کمک میکند بهترین مسیر برای خواب راحت کودک را انتخاب کنید.
چه الگوهایی را تا بحال برای خواباندن کودکتان استفاده کردهاید؟ آیا این الگوها و روالها نتیجه داده؟ معمولا اولین روشی که همه والدین از آن بهره می برند بغل کرد ن و راه بردن کودک و خواباندن به روی شکم و امثال اینهاست. شما چه مدلهایی را برای خواباندن کودک امتحان کردهاید؟ برای آموزش شکل گیری عادات خواب خوب در کودک مطالب زیر را دنبال کنید.
رعایت روتینها:
نشان دادن عشق و علاقه و ساعت خوابی سرشار از آرامش و روالهای همیشگی به کودکتان کمک میکند تا در زمان مقرر به خواب برود. داشتن روتینهای همیشگی به معنای انجام کارها و چیزهایی است که تقریبا به طور مشابه همیشه اتفاق می افتد. البته هر خانواده بسته به فرهنگ و نیازهایش میتواند روتینهای متفاوت یا روالهای خودش را تنظیم کند. یک روال همیشگی مثل این است که شما همیشه سر ساعت نه تلویزیون را خاموش میکنید، نورها را کم کرده و برای کودک لالایی میخوانید در حالیکه کودک آماده خواب است لباس خوابی راحت به تنش میکنید و او را در تختخوابش می گذارید و هر شب همین روال ادامه دارد که به کودک می فهماند پس از لباس خواب پوشیدن نوبت ماندن در تخت وخوابیدن است.
خواندن نشانه ها و علایم:
به نشانه های اعلام خستگی، که کودک به شما نشان میدهد توجه کنید. خمیازه شایع ترین این علائم است. اما علائم دیگری نیز وجود دارد. ممکن است کودک یک مدل گریه خاص در هنگام خستگی داشته باشد یا گوشهایش را بکشد یا چشمهایش رو بمالد یا نق نقو و ایراد گیر شود یا به یک نقطه دور خیره شود. هر گاه این نشانه ها را دیدید شرایط محیط را آرام کنید و روتینهای خواب را اجرا کنید.
توجه به جریان زندگی:
گاهی اتفاقات و شرایطی در زندگی پیش می آید که روند خواب بچه ها را خرابتر کرده یا بهم می ریزد. برای مثال جدایی از یکی از والدین یا حضور خواهر یا برادر جدید یا یک مراقب و پرستار تازه و یا حتی نقاط عطف مهیج یا یادگیری یک مهارت جدید(مثلا راه رفتن) میتواند فرایند به خواب رفتن کودک را مختل کند. اگر این مسایل هم اتفاق افتاد صبور و پایدار باشید و تلاش کنید تا روتینهای خواب را حفظ کنید. با زمان بندی و صبر، خواب کودکتان دوباره به مسیر درست قبلی باز میگردد.
گذاشتن کودک در تختخواب قبل از خواب:
در آغاز چهار ماهگی میتوانید به کودکتان کمک کنید تا یاد بگیرد و خودش به خواب برود با گذاشتنش توی تخت یا رختخواب وقتی که خواب آلود است اما هنوز کاملا نخوابیده است. این مدل خوابیدن به کودک کمک میکند تا خودش را بخواباند حتی نصف شب که از خواب بیدار میشود . وقتی شما کودکتان را روی شانه تکان تکان میدهید یا پشتش را میمالید و به او شیر میدهید تا بخوابد، کودک نمیتواند وقتی نیمه شب از خواب میپرد به تنهایی خودش را بخواباند چون یاد گرفته است با مدلهای شما بخوابد. اما اگر به کودک روال خواب خوب را بیاموزیم در طول شب نیاز نیست بارها از خواب بیدار شویم تا مجددا او را راه برده یا پشتش را بمالیم تا مجددا به خواب برود. در این صورت هم والدین و هم کودک راحتی بیشتری را تجربه می کنند.
در نظر گرفتن خلق و خوی کودک:
بچه ها بر اساس حالات و خلقیات خود راههای آرام سازی خودشان را شکل میدهند. هر چه کودک فعالتر بوده یا تنش بیشتری داشته باشد برای آرام کردن خود مشکل بیشتری خواهد داشت. این گونه بچه ها اغلب به کمک بیشتری (صبر و همراهی بیشتر والدین) برای آرام کردن خود احتیاح دارند.
برنامه ریزی برای اعتراض:
یک نکته رایج در آموزش مراحل خواب خوب ، اعتراض و گریه کودک در حین یادگیری است. چرا که برای کودک این تغییر بزرگی محسوب میشود. بنابراین خیلی مهم است که شما برای برخورد با این اعتراضها برنامه داشته باشید که چگونه با آن برخورد کرده و غافلگیر نشوید. برای مثال ممکن است هنگام گریه کودک تصمیم بگیرید که صورتتان را از او برگردانده و یا به کنارش نروید. چرا که رفتن شما توی اتاق ممکن است شدت گریه او را بیشتر کند. درباره این موقعیتها با همسرتان همفکری کنید و تصمیم بگیرد که در برابر اعتراضهای کودکتان چگونه میخواهید پاسخ بدهید. آماده بودن به شما قدرت کنترل بیشتری در شرایط مختلف میدهد. و در ضمن همفکری با یکدیگر باعث پذیرش یک رفتار و جلوگیری از ناهماهنگی بین والدین میشود.
مقاومت کنید:
زمان دادن و صبر کردن وقتی که دارید مهارتی را به کودکتان یاد میدهید بسیار ضروری است. مقاومت و پایداری شما به کودکان کمک میکند تا بداند شما چه انتظاری از او دارید. اگر شما هر شب پاسخ به گریه هایش را تغییر دهید، این کار سازگاری کودک و یادگیریش را سخت تر میکند. چرا که بچه را گیج میکنید. اما اگر در رفتارتان ثبات داشته باشید و هر شب پاسخهای یکسان به کودک بدهید، مهارتهای خواب را سریعتر یاد میگیرد.
کمک از وسایل دوست داشتنی:
برای بچه های بالای یکسال داشتن یه عروسک یا وسیله دوست داشتنی در هنگام خوابیدنشان میتواند کمک کننده باشد. بعضی از بچه ها عروسک دوست داشتنی خاصی دارند و بعضی به پتوی خاصی علاقمندند. اگر شما از چنین وسایلی استفاده میکنید این کار باعث میشود که جدایی برای کودک، وقتی والدینش اتاق را ترک میکنند برای کودک راحت تر بوده و آرامتر باشد.
تلویزیون خاموش!
زمانی که تلویزیون در ساعت خواب روشن است، محیط شلوغ و محرکه و بچه نمیتواند به راحتی بخوابد. اگر بچه کنار شما نشسته باشه و شما در حال خواندن کتاب برایش باشید هم تمرکز هیچکدامتان روی مطلبی که خوانده میشود نخواهد بود. ساده ترین توصیه این است تلویزیون را خاموش کنید.
یادگیری عادات خواب برای کودکان که در ابتدای مسیر رشد هستند لازم است. انجام دادن روال و گامهای زیر به شما در شکل دادن عادت خواب کودک کمک می کند. برای مطالعه مطلب عضو رایگان شوید.