بخش تکمیلی بازی من چه رنگی ام:
برای این بازی به تعداد دایره رنگی احتیاج دارید. این دایره های رنگی باید قابلیت چسباندن داشته باشند. تعداد در این بازی مهم است. یعنی همه باید بدانند که شما از هر رنگ چه تعداد در بازی دارید و در عین حال این تعداد باید برابر باشد. کار با آماده سازی دایره های رنگی شروع خواهد شد. هر چه گروه سنی که بازی را در آن انجام می دهید کوچکتر باشد باید تعداد رنگ به کار برده شده در بازی و تعداد افراد کمتر باشد. اما به طور کلی برای تمامی گروههای سنی از همین مرحله ساده بازی را شروع کنید که روال انجام کار را آموزش دیده و به تدریج برای بچه های بزرگتر بازی را سخت تر کنید.
اگر گروه سنی کودکان هفت سال باشد بازی را تنها با چهار رنگ که از هر کدام دو دایره باشد شروع می کنید. شما به هشت بازیکن احتیاج دارید. بدون اینکه کودکان بدانند چه رنگی روی پیشانی هر کدام می زنید، دایره ها را روی پیشانی کودکان میچسبانید. قبل از بازی نیز به کودکان قوانین را می گویید. هیچ کس در بازی (چه تماشا کنندگان و چه بازیکنها) حق حرف زدن ندارند و در صورت اشاره یا حرف زدن از کل بازی محروم می شوند.
حالا بازیکنها باید با نگاه کردن به رنگ پیشانی هر فرد تشخیص دهند که احتمالا چه رنگی روی پیشانی آنها چسبانده شده. برای این کار کودک باید رنگها را ببیند و در عین حال تعدادی را که می بیند در حافظه نگهدارد و در نهایت با استدلال رنگ روی پیشانی اش را پیدا کند. پس از این کار هر فرد در کنار کسی که فکر می کند رنگ پیشانی اش با چه کسی همر نگ است میایستد و منتظر اعلام نتیجه از سوی شما باقی می ماند. در صورت صحیح بودن همه رنگها بهتر است تماشاگران آنها را تشویق کنند. اگر حس کردید که کودکان نتوانستند بازی را انجام دهند وهمچنان پس از گذشت زمانی گیج و مبهوت هستند بازی را با چهار بازیکن و دو رنگ که از هر کدام دو دایره داشته باشید شروع کنید. اجازه دهید کودکان بازی را به خوبی فرا بگیرد و بعد دو نفر دیگر به بازیکنان اضافه کنید. و تعداد رنگها را به سه برسانید. نکته مهم این بازی این است که گاهی حضور به عنوان تماشاچی به کودکان کمک میکند که یک بازی را فرا بگیرند. اما این بازی با توجه به اینکه به تحلیل هر فرد از شرایط بر میگردد تنها با مشاهده آموزش داده نخواهد شد و کودکان نیاز است که به ترتیب در مراحل بعدی بازی را خود انجام دهند.
برای کودکان هفت ساله هر بار تعداد رنگ را افزایش داده و بازیکن بیشتری در بازی وارد کنید اما تازمانی که همه کودکان به بازی مسلط نشده اند تعداد دایره ها را به سه تا افزایش ندهید.
برای کودکان بالاتر از هفت سال ابتدا بازی من چه رنگی ام را با همان تعداد کودکان هفت سال شروع کنید ودر مرحله بعدی تعداد رنگها را به شش عدد و از هر رنگ سه دایره داشته باشید. بازی را با هیجده بازیکن شروع کنید.
وقتی کودکان به بازی مسلط شدند میتوانید بازی را سخت تر کنید. این بار به جای یک رنگ دو رنگ متفاوت روی پیشانی هر فرد بچسبانید. حالا کودکان به تحلیلهای پیچیده تر و سخت تری برای درک رنگ روی پیشانیشان نیاز دارند. و درعین حال باید مطالب بیشتری را در حافظه به طور همزمان نگهداری کنند. اگر کودکان در این بازی نیز مسلط شده و به خوبی از پس آن بر آمدند می توانید تعداد دایره های روی پیشانی را به سه افزایش دهید.
یک چالش دیگر در این بازی استفاده از برچسبهای ماشین،موتور،میوه،گلها و … برای انجام کار است. در این صورت کودکان باید بتوانند میوه یا ماشین مشابه خودشان را در میان جمع دوستانشان بیابند و در کنار هم بایستند.
نکته :
با چشم و ابرو اشاره کردن در این بازی معادل حرف زدن محسوب می شود و کودکان باید این را نیز به عنوان یک قانون بدانند.
تعداد بازیکنان در هر مرحله از ضرب تعداد رنگ در تعداد دایره ها بدست خواهد آمد.
این بازی برداشتی از سایت www.unicefkidpower.org است.