یک تماس آرام!

دسترسی به بازی :

این بازی برای کدام گروه سنی طراحی شده است ؟

فایل قابل دانلود بازی:

کدام مهارت های شناختی در این بازی تمرین می شود؟

توانایی لمس دیگران از زمانی آغاز می‌شود که نوزاد با عشق و محبت در آغوش کشیده می‌شود. در آن اولین ماه‌های بعد از تولد او می‌آموزد که آیا این دنیا امن و دوستانه است یا خیر. به شدت مهم است که او را به آرامی نگه داشته، بغل کرده، تکان دهید و نوازش کنید. همینطور لمس کردن به کودکتان باز‌خوردی درباره اندام‌ها و بخش‌های بدنش می‌دهد. لمس آرام کودکتان را تشویق می‌کند که بیشتر توجه کند که چه اتفاقی در حال رخ دادن برای بدنش است.

نوع توجه:

توجه متمرکز

وسایل مورد نیاز برای بازی:

پر یا قلموی نرم

نحوه انجام بازی:

پر یا قلموی نرم را به آرامی به قسمت‌های مختلف بدن کودک تماس بدهید و هر بار نام بخشی را که در حال لمس آن هستید به کودک بگویید: «من دارم پاتو لمس می کنم. احساش می‌کنی؟ من دارم این پای خوشگل کوچولوتو نوازش می‌کنم. حالا می‌خوام دستت رو نوازش کنم».

پیشنهادهای بیشتر برای بازی:

• بدن کودکتان را با راه‌های مختلف مثل یک مشت و مال نرم، ماساژ، ضربه‌های آرام و مالیدن نوازش کنید. • به کودک تجربه بافت‌های مختلف را بدهید. بدن کودک را با بافتهای مختلف لمس کنید. مثلا ابریشم، مخمل، پشم، گلوله های پنبه، کاموا و ابر. درباره تفاوت‌هایشان به کودک بگویید.« این مخمل نرمه. این خیلی نرمه. این ابر رو لمس کن. یک کم خشن تر از مخمله… این طور نیست؟» • تشکی را تهیه کنید که بافت‌های متنوعی برای خواباندن کودک دارد. • برای تحریک عضلات کف پا و تشویق کودک برای آگاهی از این بخشی که بعدها در راه رفتن باید کنترل کند، به کف پای کودک ضربه‌های آرام بزنید. • مقداری آب سیب روی پای تمیز کودک بمالید که کودکی که می‌تواند پایش را بگیرد و لیس بزند باعث تحریک ماهیچه‌های کف پایش شود. • وقتی کودکتان را در تختش می‌گذارید به آرامی بخش‌های مختلف بدنش را ضربه بزنید و شب بخیر بگویید. شب بخیر شصت کوچولو…شب بخیر پاها… • و حدس می زنم این یکی جدید نباشد و همه می دانیم که کودکان چقدر دوست دارند بدنشان بوسیده شود بخصوص شکمشان.

در این بازی کودک چه چیزی فرا می‌گیرد؟

نوازش کردن، ماساژ دادن، بغل کردن، ضربه‌های آرام زدن و تجربیات لمسی دیگر سیستم عصبی مرکزی کودک را تحریک می‌کند. لمس سبب فعال شدن أعصاب ماهیچه‌ها و مفاصل می‌شود که باعث می‌شود کودکان از آنچه در بدن آنها می‌گذرد آگاه شوند. این تمرکز داخلی باعث می‌شود تا نوزادان کنترل عضلات خود را شروع کنند که این کنترل منجر به هماهنگی بهتر می‌شود. وقتی کودکان به کنترل خود اطمینان دارند تمایل بیشتری دارند که هنگام ورزش، رقص و پیاده روی و سایر کارهای بدنی توجه کنند.