جدول روتینهای کودک + فیلم

این سوال یکی از همراهان سایت بود که راهنماییهای انجام شده برای استفاده دیگر عزیزان به متن اصلی اضافه شده است:

چند نکته مهم وجود داره:

اول اینکه آیا روتینهایی که گذاشته شده، زیادی سختگیرانه نیست؟… گاهی ما در برنامه ریزی همه زمانهای کودک را در قالب یک برنامه می آوریم و استقلال و آزادی اونا رو میگیریم. این باعث میشه بچه ها نسبت به انجام روتین سرد و بی هیجان بشن. در هر برنامه باید تمام کارهای ضروری رو طوری گنجوند که حس استقلال بچه ها هم توش دیده بشه. مثل برنامه ریزی درسی خودمون توی دوران مدرسه نباشه که ده تا دوازده زیست … دوازده تا دو ریاضی… جای تفریحی در بین دو تا برنامه نباشه یا اینکه فرصتی برای یک کار از نوع دلخواه از من سلب بشه.

دوم اینکه :

خودم هم باید نسبت به روتینها حساسیت داشته باشم. چه خوبه که اگه می خوام بچه ها متعهد به روتینهاشون باشند روتینهای خودم رو هم بنویسم و جلوی دید بچه ها بگذارم و در روز بهش مراجعه کنم. این کار بچه ها رو به نوعی به روتینها کنجاو می کنه و وقتی والد رو می بینه که به روتینها توجه می کنه خودش هم نسبت به برنامه اش حساس میشه.

سوم اینکه:

روتینها باید در مسیر دید کودک یا جایی باشه که کودک باهاش در ارتباط باشه… گاهی وقتی چیزی می پرسه که چه کاری انجام بده یا اینکه مثلا کی جایزه می گیرم به جای پاسخگویی مستقیم اون رو به برنامه ارجاعش بدین. این شکلی بچه همراهی بیشتری با شما در انجام برنامه میکنه. به جای اینکه بگم تو هنوز مسواکتو نزدی یا هنوز وسایلتو جمع نکردی بهش میگم برو ببین توی برنامه چه چیزی باقی مونده که انجام باید بشه… یا بیا با هم بریم ببینیم چه چیزهایی جا مونده… هدف این هست که کودک ذهنش با روتینهای نوشته شده درگیر بشه و همینطور امر و نهی از جانب من والد دریافت نکنه. این هم باز خودش به همراهی کودک کمک میکنه

چهارم  اینکه :

خوبه زمانی رو برای گفتگو با کودک در نظر بگیرید. به خصوص اگه بچه بیشتر از چهار سال سن داره میتونه بگه چرا از این روتینها خوشش نمیاد یا چرا اونها را انجام نمیده. گاهی ما به میل بچه ها اگر تغییراتی در برنامه انجام بدیم بچه ها حس همراهی بیشتری رو با ما تجربه می کنند و نسبت به آنچه در برنامه هست هم حساس تر میشن.

پنجم برای روتینها و انجامشون نیاز به پیگیری و گوشزدهای به موقع و گفتگو با بچه ها هست. اگر کودک پنج ساله من یک هفته هست داره با جدول روتینهای کودک جلو میاد و به خوبی از پسش بر آمده آیا من فرصتی برای گفتگو و اینکه من چقدر از توانمندی که در انجام کارهاش داشته لذت بردم چیزی بهش گفتم… بهش گفتم که چقدر از پشتکارش خوشم آمده یا اینکه دیدن تکالیف انجام شده و ستاره های بدست آمده اش چقدر برام جالبه…

ششم: ممکنه روتین ما آنچنان که خودمان باور داریم مناسب فرزندمان نباشد. جدول روتینهای کودک باید جوری باشه که پیروی از اون برای کودک ساده باشه… یکبار دیگه روتینهایی که نوشتید رو نگاه کنید. اگر کودکتون بزرگتره با هم گفتگو کنید و در غیر این صورت ببینید آیا میشه اون رو طوری تغییر داد که کودک باهاش راحت تر باشه.

هفتم: روتینها رو نمیشه تک والدی اجرا کرد. منظورم اینکه نمیشه یکی از والدین به روتینها پایبند باشه و اون یکی این کار رو اضافه و بیخودی بدونه در این صورت برنامه با شکست مواجه میشه.

و اما نکته آخری که به ذهنم میرسه اینکه روتینها در ابتدا سخت هستند. اما این کار میسر نمیشه جز با پشتکار، پشتکار و پشتکار… این طوریه که اگر من خودم پشتکار نداشته باشم بچه خیلی راحت روتین رو کنار می گذاره.  در ضمن  در پایان هر روز عملکرد کودک از روتین رو با خودش مرور کنید. چه کارهایی انجام شده … کدومها خیلی خوب انجام شده، کدومها ناقص موندن و کدومها انجام نشده …این یعنی به برنامه اهمیت میدید و بچه هم کم کم نسبت به برنامه حساس میشه.